mgr Elżbieta Rajkowska-Labon,
mgr Karolina Studzińska,
mgr Przemysław Krajka
Zakład Fizjoterapii
Elektroterapia, obok termoterapii, sonoterapii, krioterapii i pola magnetycznego, jest jedną z energii fizykalnych, w obszarze możliwości oddziaływania fizjoterapeutycznego, znajdującą zastosowanie we wspomaganiu terapii bólu. Czynnikami determinującymi skuteczność tego rodzaju metody jest właściwy dobór parametrów zabiegowych, w odniesieniu do prądu stałego, małej, średniej i wielkiej częstotliwości, jak również uwzględnienie stanu klinicznego pacjenta, charakteru i rodzaju bólu, czasu trwania dolegliwości oraz ich nasilenia.
Wg. Walsha, uruchamianie mechanizmów uśmierzających ból na drodze elektrycznej odbywa się poprzez stymulowanie czterech głównych poziomów, tj. obwodowego, rdzeniowego, nadrdzeniowego i korowego.
Zasadniczym celem elektroanalgezji jest hamowanie impulsacji nocyceptywnej z obwodu do ośrodkowego układu nerwowego. Zastosowanie elektroterapii jako elektrofizjologicznej metody kontroli bólu jest skuteczne jedynie w zwalczaniu niektórych jego rodzajów. Inne wymagają postępowania farmakologicznego, neurochirurgicznego lub radiologicznego.